آیا نیروهای امنیتی کشور توانایی مهار حملات تروریستی را دارند؟

نویسنده – توفیق عظیمی

 طالبان سالهاست تبلیغ می کنند تا نیروهای امنیتی ودفاعی افغانستان را برای اذهان مردم بد تعریف کنند، اما به این هدف شوم نرسیده و نخواهند رسید، و اکنون نظر به هر وقت دیگر نیروهای امنیتی و دفاعی افغان در قلب های مردم محبت دارند.

• 

اینرا می پذیریم که در بعضی ساحات مردم از ترس طالبان نمی توانند از نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان حمایت کنند، اما در قلب های شان نسبت به نیروهای دفاعی امنیتی محبت است، با این حال  طالبان نمی تواند این محبت وصمیمیت را از قلب های مردم بدوزدند .

شما دیده باشید که هر وقتیکه نیروهای امنیتی ودفاعی افغانستان در ساحات تحت نفوذ طالبان جهت پاکسازی عملیات رفته باشند، مردم دست وصورت شانرا می بوسند، بخاطر مردم از دست ظلم و وحشت طالبان به تنگ آمده اند، حالا اکثر نیروهای خارجی از افغانستان بیرون شدند ویا اینکه در حال بیرون شدن هستند، فرماندهی و پیشبرد جنگ کاملا بدست نیروهای امنیتی ودفاعی افغانستان قرار گرفته است .

نیروهای امنیتی ودفاعی افغان فعلا ۹۶ فیصد رهبری و پیشبرد جنگ افغانستان را بعهده دارند، ۴ فیصد نیروهای خارجی در بخش هوایی با نیروهای امنیتی ودفاعی افغان همکاری دارند وعملیات زمینی را کاملا نیروهای افغان به پیش میبرند، اما این موضوع امروز نیست، بلکه از چند سال بدینسو رهبری جنگ افغانستان را نیروهای امنیتی ودفاعی افغانستان به پیش برده اند که سنگین ترین شکست را به دشمن وارد کرده اند.

اخیرآ گروه طالبان حملاتی را در ولایت، کندهار، تخار، بلخ، پکتیا، ارزگان و بعضی ولایت های دیگر انجام داده اند که با متحمل شدن سنگین ترین شکست و بزرگترین تلفات عقب نشینی کردند ودر خانه های مردم پنهان شدند. نیروهای امنیتی ودفاعی افغان حالا توانایی و قدرت اینرا پیدا کرده اند که در کنار طالبان دیگر گروه های تروریستی را نیز سرکوب نمایند ودر هر منطقه تروریست ها پنهان باشند، خود را آنجا میرسانند، و آنها یا دستگیر و یا به هلاکت میرسانند .

اکنون، اینکه نیروهای امنیتی افغان به خود کفایی رسیده اند، اعتماد و اطمینان مردم بالای نیروهای امنیتی شان زیاد شده است و با این نیروها همکاری می کنند تا از دست ظلم ووحشت طالبان نجات یابند، قبلا طالبان در مناطق تحت کنترول شان مردم را بگونه ای اغفال میکردند که به حمایت از نیروهای امنیتی و دفاعی قرار نگیرند، در آن زمان منطق طالبان این بود که کویا عملیات های نظامی را بالای طالبان نیروهای خارجی انجام میدهند و نیروهای افغان همکار خارجی ها اند، حالا خارجی ها در میدان جنگ حضور ندارند و با طالبان توافق نامه امضا کرده اند و فعلا دشمن هیچ نوع تبلیغات کرده نمی تواند.

طالبان پس از امضای توافق نامه با امریکا خواب های سقوط وفتح را می دیدند، این خواب های شان در اکثر ولایت به حقیقت تبدیل نشد و نیروهای امنیتی افغان چنان عملیات را بالای شان انجام دادند که در یاد و خاطرات شان حفظ خواهند ماند.