طالبان در شرایط نامناسب رهبری!

تحلیل

نویسنده – توفیق عظیمی

قبل از آغاز گفتگوهای صلح دوحه شیرمحمد عباس استانکزی سکاندار سیاست خارجی طالبها بود. 

در نشست مسکو و چند مجلس دیگر عباس استانکزی رئیس گفتگو کننده طالبها بود، با آغاز گفتگو های صلح دوحه عباس استانکزی گفته بود که ریاست هیأت مذاکرات طالبها را نیز بدوش خواهند داشت اما از جانب ملا عبدالغنی برادر شیخ عبدالحکیم جایگزین عباس استانکزی گردید. 

این مسئله باعث شد که رقابت تنگاتنگ میان عباس استانکزی و ملا عبدالغنی برادر ایجاد گردد، این اختلاف و کشمکش میان سران طالب در قطر تا سرحد دشنام دهی به یک دیگر رسید، اتهام بستن عباس استانکزی بالای ملا عبدالغنی برادر منجر به چند دستگی میان این گروه گردید، تا جایی که ملا برادر از شاه محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان خواست برای تنش کاهش ها میان دو طرف پا درمیانی کند. 

اختلاف در دفتر قطر خیلی عمیق است، در آغاز میان ملا برادر و عباس استانکزی بود، اما اکنون دفتر قطر و هیات مذاکره کننده طالب به سه دسته تقسیم شده اند. دسته اول را ملا عبدالغنی برادر رهبری می‌کند، اشخاص مانند ملا خیرالله خیرخواه و ملافاضل مظلوم به وی نزدیک هستند. 

دسته دومی در هماهنگی با عباس استانکزی قرار دارند، شیخ عبدالحکیم رئیس هیأت مذاکره کننده و ملا منان عمری برادر ملاعمر است، عباس استانکزی در تلاش است پروسه صلح قطر ناکام گردد، محل گفتگوها از قطر به کشور دیگر عربی احتمالا امارات متحده عربی انتقال یابد.

برخی از طالبها در دفتر قطر عباس استانکزی را متهم به فساد می کنندو او را بعنوان یک طالب قبول ندارند، در مقابل گروپ عباس استانکزی ملا عبدالغنی برادر را متهم به اخذ پول از کشور های غربی می‌کنند، در این که ملابرادر پولهای هنگفت بدست میاورد شکی وجود ندارد زیرا ملا برادر پولها را به کویته نزد برادر زاده اش میفرستد اما منابع فرستنده تا حال معلوم نگردیده است .

گروه سوم کسانی اند که از قطر منفک شده اند، اما علاقه ندارند به پاکستان برگردند، اینها عامل برطرفی شان ملا عبدالغنی برادر را میدانند، و علیه وی عقده مند شده اند،. داکتر صالح جهانگیروال، جان محمدمدنی، ضیاالرحمن مدنی، قاضی سیدجان، محی الدین سادات، ملاسیدرسول و ملا داوود می‌باشد. 

این افراد قصد ندارند قطر را ترک کنند اما دولت قطر به سفارش ملابرادر پول و امتیازهای این افراد را قطع کرد است ولی اینها از کدام منابع پنهانی پول اخذ می‌کنند، اعضای دفتر طالبها در قطر و هیأت مذاکراتی شان از زندگی در قطر لذت میبرند، بسیاری از این افراد فامیل هایشان را نیز به دوحه انتقال داده اند. 

زندگی در هوتل های مجلل پنج ستاره و هفت ستاره، رفتن به خرید در مغازه های زنجیره ای و لکس، رفتن به سیاحت با خانواده، طالبها را سخت شیفته قطر ساخته است، بعید است که آنها علاقمند بازگشت به کویته باشند یا اینکه به جبه‌هات جنگ بروند، حتی گفته می‌شود که ملابرادر یک سال قبل صاحب فرزند در دوحه شده است.

این در حالی است که شورای کویته از جنگجوهای طالب خواسته است تا با سردی هوا در جبهات بمانند و نزد فامیل های شان در پاکستان نروند. مصارف ماهوار یک طالب در قطر پانزده هزار دلار آمریکایی است، جدا از پول های هنگفتی که مستقیم و پنهانی به ملا برادر پرداخت می‌شود. 

گفته می‌شود رئیس ای اس ای سفر پنهانی به دوحه داشته است، طالبها به عوض شهاب الدین دلاور که ارتباطی گروه طالب با ای اس ای بود نعیم وردک را جایگزین کرده است، گفته می‌شود فیض حمید رئیس (ای اس ای) از نعیم وردک خواسته است به اساس هدایات ملاهیبت الله عمل نکنند .

صرفن هدایات شورای کویته را از ملا یعقوب پسر ملاعمر اخذ بدارند، همچنان در رابطه به حادثه هلمند اختلاف شدید میان این گروه وجود دارد، شیخ عبدالحکیم ناراض از این حادثه است، به باور او این گونه حملات در میز گفتگوها به ضرر آنها تمام خواهد شد، فرار ‌و بی جاه شدن مردم از ساحات تحت حاکمیت آنها نشان از عدم حمایت مردمی با آنها است.

شیخ حکیم به دلیل اینکه بدون مشوره او اینکار توسط ملا یعقوب بدون مشوره صدر ابراهیم و قیوم ذاکر امر جنگ داده است ناراض است، نگرانیها این است که این اختلاف های شدید، عدم اعتماد و متهم ساختن یک دیگر به خیانت، نبود استقلالیت در گفتگوها، پروسه صلح را به بن بست و شکست نکشاند.