لیسانس دانشکده شرعیات، چگونه عریضه نویس شد؟

هرات –  پیشگو

گزارش: محمد رحیم ملک‌زی

جوانی را با لباس های کهنه چهره پریشان و چشم های پر از درد در مقابل مقام ولایت هرات یافتم که مشغول عریضه نویسی است.

اسم اش فرهاد است و باشنده همین ولایت میباشد از رشته شرعیات در یکی از دانشگاه‌های خصوصی فارغ است.

تحصیلاتش را به دشواری وصدها رنج و مشکل به پایان رسانیده است.

به گفته فرهاد بعداز اینکه از دانشگاه فارغ شد به دروازه هر دفتر و دیوانی سرزده تا وظیفه‌ی برایی پیدا کند اما ناامید برگشته است.

فرهاد علت پیدا نکردن وظیفه اش را با خبرنگار خبرگزاری پیشگو نداشتن پول و واسطه عنوان میکند.

” درمصاحبه باتمام مشکلاتی اقتصادی که داشتم فامیلم به دشواری هزینه تحصیلم را تامین کردند گرسنگی وسختی های روزگار را تحمل میکردند به امید آنکه روزی من بتوانم مداوای دردهای فامیلم شوم که متاسفانه چنین نشد“

فرهاد که در کنارجاده با خبرنگار پیشگو مصاحبه میکرد مردم در حال عبور از جاده بودند و هر یک به وی خیره میشد، زیرا هنگام مصاحبه چهره فرهاد کاملا پریشان و گلویش را بغض بسته بود، صحبت هایش را نمیتوانست ادامه دهد، اما اینکه خبرنگاری را یافته تا صدایش را انعکاس دهد سعی میکرد ادامه دهد، با صدای پر بغض ادامه داده گفت “روز صد نهایتآ 120 افغانی درآمد روزانه ام است که ربع آنرا به دولت از بابت پرداخت مالیات میپردازم و باقی پولی که میماند حتی نمیشه با آن پول نان و غذای شبم را تامین کنم“

فرهاد میگوید پدرش که حال ضعیف شده و به مرور زمان کمرش خمیده میشود، امید داشت تا روزی دست پدرش را بگیرد که نتوانسته است و حتی نمیتواند به چشمان پدرش بیبیند.

به گفته وی اما هنوزهم پدرش به وی دلداری میدهد که نگران این وضعیت نباشد.

“هزار امید بدل و فکرهای بر سر داشتم تا بعد ازفراغت به مسلک دلخواه ام و به آرزوهای خود و فامیل برسم و هم بتوانم به وطن ومردم ام خدمت کرده باشم که متاسفانه چنین نشد وبه هردر دیواری سرزدم ناامید برگشتم و گاهی حسرت میخورم که ای کاش تحصیل نمیکردم تا درد روزگار را نمیخوردم“

او درصندوق وسایل عریضه نویسی اش مدرک لسانس اش را نیز با خود دارد و آنرا برای خبرنگار پیشگو نشان داده میگوید که این سند جز یک کاغذی بیش ارزش ندارد، زیرا آنچه ازاین مدرک انتظار داشت نتوانست برآورده سازد.

فرهاد از دولت میخواهد تا به سلسله روابط پایان داده به جای آن ضوابط را حکم فرماکنند و حق را به حق دار بسپارند تا غریبی دراین کشور صاحب لقمه نانی شود و نیز دولت را در قبال حل مشکلات مردم مسوول میداند و میگوید جهت پایان دادن بحران فقر و بیکاری باید برنامه اشتغال زایی وموثری را روی دست گیرد تا جوانان مشغول تعلیم و شغل باشند.

این درحالیست که صدها جوان همانند فرهاد با چالش فقر و بیکاری مواجه اند که اکثر آنان از اثر این بدبختی ها مجبور به ترک وطن مینمایند که از یک سو در مسیر راه ازبین میروند و از سوی دیگر با صدها مشکل و بی سرنوشتی در کشورهای خارج زندگی مینمایند.