آیا سازمان ملل متحد افغانستان رامانند « رواندا » فراموش کرده است؟

دوکتور ملک ستیز کاشناس مسایل حقوق بین الملل و استاد علوم سیاسی با انتقاد از سازمان ها و نهاد های حقوق بشر پیشنهاد نموده است که هرچه زودتر طالبان را وادار نمایند تا استاد جلال که از سوی گروه طالبان بازداشت شده است را آزاد نموده و با درک وضعیت امنیتی و اقتصادی مردم افغنستان دست بکار شوید.

به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، کمیته‌ی حقوق بشر ناشی از میثاق جهانی حقوق مدنی و سیاسی، کمیته‌ی ضد شکنجه‌ی سازمان ملل متحد، سازمان عفو بین‌الملل، دیدبان حقوق بشر، نهاد بین‌المللی دفاع از آزادی بیان، کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، کمیشنر امور حقوق بشر اتحادیه‌ی اروپا، کمیته‌ی جهانی حمایت از حقوق ژورنالیستان.

رژیم ضد حقوق بشری امارت اسلامی طالبان دست به جنایات آشکار حقوق بشری می‌زند، طالبان با پیگرد گسترده در تلاش هستند تا ابتدایی‌ترین و بنیاد ترین ارزش‌های حقوق بشری را در افغانستان محدود سازند.

تلاشی خانه ها، تعقیب کارمندان دولت سابق، تهدید رسانه ها، پیگرد فکری فعالان حقوق زنان و مدافعان حقوق بشر در اجندای این رژیم تمامیت‌خواه قرار گرفته است.

امروز طالبان پروفیسور فیض‌الله جلال یکی از استادان دانشگاه کابل را از منزل شان بازداشت و به گونه‌ی ددمنشانه تحقیر کرده اند. تصاویر و فیلم‌های ویدیویی از شهرهای گوناگون افغانستان نشان می‌دهند که شهروندان کشور مورد اهانت در ملای عام قرار می‌گیرند، از سویی هم فعالان حقوق بشری ده‌ها تصاویر و فیلم‌های را مستند سازی کرده‌اند که نشانگر شکنجه‌ی جسمی، روحی و روانی نظامیان دولت پیشین می‌باشد.

وضعیت حقوق بشری در حالی به وحشت کشانیده شده است که فقر گسترده مردم بدشانس افغانستان را در خود درنوردیده است. روزانه ده ها کودک از سرما و گرسنگی جان می‌دهند.

سرمای امسال در افغانستان بی‌سابقه است. خدمات دولت در حد صفر نزول کرده است. هم‌سایه های افغانستان نیز بنابر تعذیر های جهانی و تعاملات سیاسی مراودات اقتصادی شان را محدود کرده اند.

من به عنوان متخصص حقوق بین‌الملل و حقوق بشری می‌پرسم « نقش نهادهای شما در هم‌چو وضعیتی چه است؟ چرا میکانیزم‌های بین‌الملل، قوانین، هنجارها و پالیسی‌های جهانی در این وضعیت اسفناک پاسخ نمی‌دهند؟ آیا بر بنیاد حقوق بین‌الملل با نهادهایی‌ که «به نام دولت تمام اصول روابط بین‌الملل را زیرپا می‌کنند، خموشی اختیار می‌شود؟

امروز اعتبار جامعه‌ی جهانی در ذهنیت مردم فقیر افغانستان و در وجدان بشریت مورد داوری قرار دارد.

ما از شما می‌طلبیم که فوراَ بر وضعیت حقوق بشری و فقر اقتصادی افغانستان بازنگری کنید و به فریاد مردم افغانستان برسید. وقتی سازمان ملل متحد از جنایات ضد بشری در رواندا پوزش طلبید، بسیار دیر شده بود. تاریخ این پوزش‌خواهی را نپذیرفت.

لطفاَ آن درس و ده‌ها درس دیگر تاریخی را در باب افغانستان بیاموزید و نگذارید کوهی از مردگان فقیر در یک سوی ترازوی وجدان جامعه‌ی بشری سنگینی کند.