به دادگاه کشیده نشدن جنگجویان طالب، سبب ازدیاد مفاسد اخلاقی شده است.

تحلیل

نویسنده – عارف نظری

فساد موجود در گروه طالبان تنها به میدان های جنگ، کشت و قاچاق مواد مخدر و اخذ و اخاذی از مردم تمام نمیشود؛ بلکه در واقع این گروه، سیستمی از روش زندگی را مبتنی بر خواسته های فردی خود سامان داده اند که در آن به خواسته‌های فردی‌شان به خوبی لبیک گفته میشود با این تفاوت که هر عمل زشت را در لباس دین پنهان میکنند تا از دید مردم عمل زشت شان دور بماند.

فساد اخلاقی نوع فساد دیگری است که به پیمانه‌ی فساد جنگی، قاچاق مواد مخدر و غیره در میان فرماندهان و جنگجویان طالبان وجود دارد. استفاده جنسی فرماندهان از جنگجویان و یا بچه بازی از نوع فساد اخلاقی رایج در میان گروه مسلح طالبان است که از سطح رهبری تا پایین ترین مقام به آن آغشته اند.

ولی از آنجا که فرهنگ پنهان کاری برای حفظ آبرو و حیثیت اجتماعی در جامعه افغانستانی حاکم است، جنایت های این چنینی گروه مسلح طالبان بیشتر برملا نمیشود؛ ولی مواردی وجود دارد که نشان میدهد مشت نمونه خروار است. گزارشات نهادهای حقوق بشری و سازمان های بین المللی در حمایت از حقوق بشر و گزارش های رسانه ها و خبرگزاری ها همواره نگرانی های خود را از این ناحیه بیان داشته اند. بطور مثال: میتوان در اینجا به گزارش سال ۱۳۹۲ خبرگزاری جمهور، در این مورد یادآور شد که در گزارش خود بیان داشت که مولوی عبدالرحمن مشهور به خیبر و مولوی مدنی از فرماندهان طالبان بالفعل بارها در عمل لواط و بچه بازی گیر آمدند و بر انتحاریان قبل از انجام عمل انتحاری تجاوز جنسی می نمودند.

سازمان ملل متحد و کمیسیون حقوق بشر ملل متحد نیز بار ها گزارش‌هایی را به نشر رسانده است که در سنگر های طالبان و مدارس دینی که از سوی طالبان اداره می شوند، بالای فرزندان مردم و جنگجویان شان تجاوز جنسی صورت میگیرد؛ ولی با تاسف خیلی ها تا هنوز به این باور نیستند و این گزارش ها را به دیده شک می بینند و فکر میکنند که جامعه طالبانی عاری از عیب و فساد اخلاقی بوده و هیچ نوع بی بندوباری جنسی در آن وجود ندارد.

ولی این طیف از مردم فراموش میکنند که فاصله میان قول و عمل در میان برخی روحانی نماها می باشد، روحانی نماها در حالی‌که همواره در منبر خود را پرهیزگارترین قشر جامعه می خوانند و به ارشاد دیگران امر میکنند در عمل کار های زشتی نیز انجام میدهند و طالبان از آنچه که فقط سر و صورت اسلامی دارند به مراتب در میان آنها فساد اخلاقی شیوع یافته است.

در آخرین موارد یعنی فقط در فاصله یک هفته میتوان از فساد اخلاقی موسی قدرت و ملا شیرعلی آخوند از فرماندهان برجسته این گروه در جنوب کشور نام برد. موسی قدرت از فرماندهان برجسته نظامی گروه طالبان و شخصی‌که از حمایت برجسته آی اس آی در ولایت ننگرهار ولسوالی خوگیانی برخوردار می باشد.

او با پشتیبانی جدی از آی اس آی عملاً بالای مردم ولسوالی خوگیانی ولایت ننگرهار ظلم می نماید و از فرزندان مردم و جنگجویان خود استفاده جنسی میکند. مردم قریه او را بنام قدرت ۲۴ ساعته می شناسند و بار ها به مقامات دیگر طالبان شکایات خود را مبنی بر استفاده جنسی از فرزندان و جنگجویان طالبان درج کرده اند، ولی از آنجا که او شخص قدرتمند و مورد حمایت شبکه جاسوسی پاکستان میباشد، کسی توان مجازات او را ندارد و یا این که دیگران نیز از این کار او راضی به نظر میرسند. بر اساس گزارش‌های مردم از ولسوالی خوگیانی، موسی قدرت در جرایمی چون قاچاق مواد مخدر، اختطاف، کشتن، ترور، بچه بازی و زنکه بازی مشهور بوده و حتی برای شهوت‌رانی خود به پشاور و اسلام آباد سفر میکند.

ملاشیر آخوند نیز که از فرماندهان برجسته گروه طالبان میباشد، اخیراً بالای دو تن از جوانان ولسوالی میوند ولایت قندهار هر یک به نام‌های محمد ظریف فرزند حاجی عمر و فواد احمد پسر استاد لالی عمل جنسی یا لواط را انجام داده است. گفته میشود که این دو جوان برای آموزش دینی در مدرسه در بند تیمور از سوی خانواده شان برده میشوند؛ ولی آنها آنجا به مواد مخدر اعتیاد پیدا کرده و به کمک ملا عبدالمنان به گروه طالبان از طریق مدرسه پیوست داده میشوند و بعد از شستشوی مغزی به ولسوالی میانشین قندهار منتقل می شوند و در آنجا با ملا شیرعلی آخوند یکی از ساکنان زال تنگی در منطقه میانشین در ولسوالی شاولیکوت یکجا می شوند و بعد از چند شبانه روز هر دو پسر از سوی ملا شیر اخوند مورد تجاوز قرار می گیرند.

موارد بالا فقط چند مورد از هزاران مورد است که گروه طالبان به آن دست زده اند. خیلی از فرزندان افغانستان به بهانه جهاد دروغین زندگی های آبرومندانه خود را از دست میدهند و شکار هوس های فرماندهان نظامی طالبان می گردند.